وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ(البقره- 42)

ترجمه :
و حق را به باطل درنیامیزید، و حقیقت را با آنکه خود میدانید کتمان نکنید.

تفسیر:
1-امتیاز انسان به شناخت اوست و کسانى که با ایجاد شکّ و وسوسه و شیطنت حقّ را مى‌پوشانند و شناخت صحیح را از مردم مى‌گیرند، در حقیقت یگانه امتیاز انسان بودن را گرفته‌اند و این بزرگترین ظلم است.

2-نه حقّ را با باطل مخلوط کنیم و آن را تغییر دهیم و نه باطل را در لباس حقّ مطرح سازیم. وجدان وفطرت، بهترین گواه بر حقّ پوشى انسان است.

3-حق را مکتوم ندارید در حالی که شما می‌دانید و آگاهی دهم کتمان حق، جرم و گناه است و هم آمیختن حق و باطل که هر دو از نظرنتیجه یکسان می باشند، حق را بگوئید هر چند به زیان شما باشد، و باطل را با آن نیامیزید هر چند منافع زودگذرتان به خطر بیفتد.

4-حضرت على (علیه السلام) مى‌فرماید: اگر باطل خالصانه مطرح شود،نگرانى نیست. (چون مردم آگاه مى‌شوند وآن را ترک مى‌کنند) واگرحقّ نیزخالصانه مطرح شود زبان مخالف بسته مى‌شود. لکن خطر آنجاست که حقّ و باطل، بهم آمیخته شده و از هر کدام بخشى چنان جلوه داده شودکه زمینه‌ى تسلّط شیطان بر هوادارانش فراهم شود.

حکایت کربلا و عاشورا ...حکایت آب وزخم شمشیرنیست ،حکایت زندگیست حماسه مردانگی ،گذشت، شهامت،رشادت وشهادت است و درس پایداری و زنده نگاه داشتن دین خدای عزوجل است ...

التماس دعا